بیوگرافی عبدالله مجری تلویزیون + تصاویر او و همسرش در اینستاگرام
[ type=”blue”]عبدالله روا متولد 5 اسفند 1364 در بروجن است، وی شاعر و مجری برنامه های تلویزیونی است و دارای مدرک لیسانس حقوق می باشد
در این قسمت از سایت نماگرد در نظر داریم بیوگرافی عبدالله روا مجری تلویزیون را به همراه تصاویری از این مجری جوان و خوش سیما در اختیار شما همراهان همیشگی سایت قرار دهیم.
عبدالله روا فارغ التحصیل لیساس حقوق اصفهان و فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه شهید بهشی می باشد.
پدرش معلم بود و از طریق بسیج به جبهه های جنگ رفت و در 11 ماهگی عبدالله در عملیات 5 شلمچه در سال 64 به شهادت رسید و مادرش بعدها با یکی از همرزمان پدرش ازدواج کرد، او فرزند اول خانواده و چهار خواهر و برادر ناتنی دارد.
صحبت های عبدالله روا در مورد ورزش
سالیان زیادی رو از دوره نوجوانی تا سطح یک خورده ای، حرفه ای تر از آماتور فوتبال بازی می کردم، سابقه بازی تو لیگ زیر گروه ایران را هم دارم توی شهر خودمان بروجن بازی می کردم
در هر صورت یک عکس با لباس ورزشی دارم و خیلی پیگیر بودم خیلی هم علاقه مند بودم، علاقه اصلیم این بود که یه روزی فوتبالیست بشم ولی خوب دیگه نشد.
آقای عبدالله روا از دوران دبستان وارد شعرسرایی شد، همان زمان در مسابقات هشت گانه فرهنگی اول شد و بصورت جدی از سال 82 شعر گفتن را آغاز کرد، او تاکنون در جشنواره های مختلفی رتبه آورده که می توان به جشنواره سوختگان وصل سال 86 و 86، جشنواره دفاع مقدس 84 و جشنواره رضوی سال 88 اشاره کرد، او همچنین ترانه سرای آهنگ مترو با صدای رضا یزدانی می باشد.
فعالیت های هنری عبدالله روا
وی ابتدا در شبکه استانی جهان بین و سپس در مرکز رادیویی استان چهارمحال و بختیاری به اجرای برنامه پرداخت و در سال 1391 با اجرای برنامه «شیش تاییا» از شبکه دو وارد صدا و سیما شد. او از پر کار ترین مجریان صدا و سیما است و از معدود مجریانی است که در حوزه های متعدد به اجرای برنامه های تلویزیونی پرداخته است. به طوری که می توان گفت تجربه و توانمندی اجرا در زمینه های مختلف را دارا است.
عبدالله روا علاوه بر اجرا به سرودن شعر و ترانه هم می پردازد. وی تاکنون از جشنواره های شعر زیادی حائز رتبه شده است، ازجمله جشنواره شعر رضوی سال 1388، جشنواره سوختگان وصل در سالهای 1386 و 1387 و جشنواره شعر دفاع مقدس سال 1384. وی باسرودن غزلی دربارهٔ علی ابن موسی ارضا نفر اول کنگره شعر رضوی کرمان و برگزیده برگزیدگان جشنواره بزرگ رضوی سال 1388 شد. همچنین در سال 1392 ترانه ای از وی به نام «مترو» با صدای رضا یزدانی منتشر شد. همڃنین از وی قطعاتی با صدای مازیار فلاحی، محمدرضا مقدم ، غلامرضا صنعتگر و چند خواننده ی دیگر منتشر شده است.
[ type=”red”]همچنین بخوانید: فحش و ناسزا گفتن به علی ضیا به علت دعوای لفظی وی با خسروی !! + عکس
بخشی از اشعار عبدالله
مادر
روشنه صبح دلم ازرنگ آفتاب نگاهت عطر شب بو خونه کردهتو شب چادر سیاهت
مث یه غنچه بستهتوی باغ روسریتم سرپناه اولیمیسینه چاک آخریتم
می بینم رنگ خدا روتوی چشم بسته ی تو که بهشتو وعده دادنزیر پای خسته ی تو
کاش میشد تا آخر عمر واسه تو بچه بمونم که نتونم بی اجازتتوی هر کوچه بمونم
کاش میشد بچه بمونم تا ببوسی گونه هامو توی گهواره ی دستاتگم کنی بهونه هامو
تویی اون راه نرفتهکه هنوزم اولاشم به خدا لیاقتم نیستقسم راست تو باشم
تو همون نور سفیدی که به شوقت پر کشیدم به خدا یه موتو “مادر”به همه دنیا نمیدم
اگر به هم نرسیدیم
قسم به برق نگاهت که از ستاره سر است به شوق دیدن تو این نگاه در به در است
مسیر سبز نگاهم!نگاه کن وببین برای غیر تو این چشم وگوش کورو کر است
من و تو آن دو درختیم اسیر بند زمین ولی نصیب تو باران و سهم من تبر است
برای این که سکوت تو بشکند هر روز صدای قلب من از روز قبل بیشتر است
اگرچه از تو سرودن همیشه آسان نیست وچشم های تو از کل شعرهام سر است
اگر چه این غزل ساده را نخواهی دید و در سکوت قشنگت همیشه بی اثر است
ولی به آتش چشمان ساکتت سوگند دلت بزرگترین آرزوی یک پسر است
مصاحبه با عبدالله روا
از چه زمانی فعالیت خود را آغاز کردید و پیش از این برنامه، در کجا فعالیت داشته اید؟
درباره من اطلاعات زیادی در فضای مجازی نیست؛ علتش هم این است که من مدت زیادی نیست که به صورت جدی وارد تلویزیون شده ام. من قبلا ساکن شهرستان بروجن بودم و در آنجا در رادیو و تلویزیون شبکه «جهان بین» یا همان مرکز چهارمحال و بختیاری کار می کردم. من در رشته حقوق مدرک کارشناسی دارم و تا مقطع لیسانس در اصفهان درس خوانده ام. در حال حاضر هم در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه شهید بهشتی در مقطع کارشناسی ارشد تحصیل می کنم و ترم های پایانی تحصیل را می گذرانم.
وقتی برای ادامه تحصیل به تهران آمدم، به موازات تحصیل، در یک دوره آموزشی خوب و کاربردی به نام «طرح جم» شرکت کردم. در همان کلاس ها با دوستی آشنا شدم و به واسطه آن دوست به «حامد جواد زاده» تهیه کننده برنامه شیش تایی ها معرفی شدم. در آن زمان جواد زاده یکی از تهیه کنندگان برنامه «روز از نو» بود و من در آن برنامه فعالیت هایی انجام دادم و پس از آن در برنامه شیش تایی ها حضور یافتم.
برنامه هایی که در شهرستان مجری آن بودید چه نوع برنامه هایی بودند؟
حضور من در تلویزیون جهان بین یک مقدمه داشت. من از جوان هایی بودم که در شهرستان فعالیت های فرهنگی- هنری مختلفی داشتم و به واسطه کسب رتبه ها و موفقیت های مختلف، شناخته شده بودم. در پاییز سال 1387 گروهی از طرف صدا و سیمای شهرستان به خانه ما آمدند تا با من به عنوان یک جوان موفق مصاحبه کنند. در آن سال شبکه جهان بین برنامه یی درباره هنر و ادبیات داشت که هر هفته یک نفر از جوان های استان را معرفی می کرد و چون در آن زمان در حوزه ادبیات و شعر فعالیت داشتم و در جشنواره های مختلف مقام آورده بودم، می خواستند با من مصاحبه کنند.
این سابقه ادبی در اجرای برنامه شیش تایی ها هم کاملا محسوس است. بد نیست به جزییات آن اشاره کنید.
من در سال 88 در جشنواره امام رضا (ع) که در همه استان ها برگزار می شود؛ در بخش شعر آن مقام اول را به دست آوردم و برگزیده برگزیدگان جشنواره های رضوی شدم. قبل از آن در جشنواره «سوختگان وصل» که هر سال در دانشگاه تهران برگزار می شود در دو سال برگزیده شدم. در یک جشنواره دانش آموزی که در اردبیل برگزار می شد مقام اول را به دست آوردم. بعد از آن در کرمانشاه در جشنواره کانون های مساجد سوم شدم و چند جشنواره دیگر که الان دقیقا به خاطر ندارم که کجا و چه زمانی بودند اما در همه آنها برگزیده شدم.
آن برنامه تلویزیونی زمینه کشف استعداد شما را فراهم کرد؟
تا حدودی بله. بعد از ضبط آن برنامه برای تست دادن به صدا و سیمای مرکز جهان بین مراجعه کردم و پس از آن کارم را با اجرای برنامه تلویزیونی «روی خط» شروع کردم که برنامه یی مخصوص جوانان بود. بعدها این همکاری تا حدود دو سال و نیم دیگر ادامه یافت.
اجرای رادیویی هم داشتید؟
بله. البته برخلاف اکثر مجری ها که از رادیو وارد تلویزیون می شوند، من از تلویزیون به رادیو رفتم و برنامه سحرهای ماه رمضان را در صدای چهار محال و بختیاری اجرا کردم.
ارتباط خودتان با مادرتان چطور است؟
اسطوره زندگی من، مادرم هستند. برای من هم پدر بودند، هم مادر. هم خواهر. هم برادر. همه چیز من بودند و فکر نمی کنم کسی بتواند درک کند این شدت عشق و علاقه ای که به مادرم دارم.
از خودتون بگید و از علاقه مندی هایتان:
پاستیل و ورزش را خیلی دوست دارم. سالیان زیادی رو از دوره نوجوانی تا سطح یک خورده حرفه ای تر از آماتور فوتبال بازی می کردم سابقه بازی تو لینگ زیر گروه ایران را هم دارم توی شهر خودمان بروجن بازی می کردم. در هر صورت یک عکس با لباس ورزشی دارم و خیلی پیگیر بودم خیلی هم علاقه مند بودم علاقه اصلیم این بود که یه روزی فوتبالیست بشم ولی خوب دیگه نشد نه فرصت پیگیریش بود نه شرایطش،حقیقتش فقط زورم زیاد بود. من از همینجا به کلیه کسانی که دست و پاشان را شکستم تو فوتبال من معذرت می خواهم.
شما حقوق خواندید و ادبیات ادامه دادید این تغییر زیاد علتش چی بوده چرا از اولش نرفتید ادبیات؟
حقیقتش من رتبه ام خوب شد رفتم حقوق اما همیشه به ادبیات علاقه داشتم.
شما کی استعداد شعرتون را کشف کردید؟
سوم دبستان در مسابقات هشت گانه ی فرهنگی، در شهرمون اول شدم، تا سال اول راهنمایی شعر نگفتم،یک چهار پاره گفتم که از مدرسه بیرون نرفت چون گفتند مال خودت نیست !
خودتان هم مثل حال و هوای شعرتون هستید؟
نمی دانم. شاید!
شما جوان شادی هستید، شعراتون که خیلی شاد نیست؟
گویا من آدم شادی هستم ولی هرچی سعی می کنم شعر هام شاد باشه اما باز هم غمگینه.
یک اخلاق خوبتون چیه؟
حسود نیستم و جاه طلب نیستم
اخلاق بدتون چیه؟
تنبلم یک خورده یعنی دلم گندست دل گنده ام
خوب شاید یک نوستالژی یه دلیلی یه خاطره ای براتون داره؟
این شعر سبک هندیه فکر می کنم برای طالب آملی هم باشد مطالعاتم در این زمینه است خیلی با این سبک شعر به قول خودمون حال می کنم خیلی این شعر رو وقتی که من خوندم موبه تنم سیخ شد و حفظش کردم خیلی شعرهای دیگه هم هست.
به کدام یک از آرزوهاتان رسیدید؟
من اصلا آرزو ندارم من آدم جاه طلبی نیستم چون واقعا هیچ آرزوی خاصی ندارم. دوست داشتم مادرم از من راضی باشن، که خدا را شکر نسبتا راضی هستند.
فال حافظ هم می گیرید؟
فال حافظ هم گرفتم البته آخرین باری که گرفتم نمی دونم کی بوده اعتقاد دارم یک دست پاکی باید اون فال رو بگیره و حافظ هم به قل یکی از اساتید ما استاد حیدر علی طالب پور یکی از حافظ شناسان خوب به کار زبان و ادبیات فارسی و استاد خودمم هست بروجنی هست و دو کتاب شعر بروجنی داره می گفت که شعر حافظ مثل تاج می مونه تاج خودش طلاست توی طلا چی به کار رفته:زمرد یاقوت مروارید یعنی توی هر جای شعر حافظ رو که باز کنی خوبه همیشه فال نیکه کمتر شعر حافظ رو پیدا می کنی که با غم شروع بشه
نظرتان را در یک جمله خیلی کوتاه بگویید:
عبدالله روا:خوبه پسر خوبیه
فوتبال:نشد دیگه آرزوی بربادرفته
ازدواج:یه روز خوبی ازدواج می کنیم
اسطوره:پدر
علی ضیاء:یک بار من دیدمش خیلی شیرین
منبع: فتوکده
گردآوری: نماگرد
