خودزنی کردن مشکلی جدی است که می تواند به شکل آسیب رساندن به خود مانند خراش بر روی پوست، بریدن عمیق پوست، سوزاندن خود با سیگار، گاز گرفتن خود، یا هر شکل دیگری از آسیب زدن بروز کند. خودزنی می تواند اثرات مخربی بر روی زندگی شخصی، اجتماعی و حرفه ای شما و همچنین روابط تان داشته باشد. اگر شریک تان متوجه خودزنی شما شود، ممکن است نگران شوید با شما چه برخوردی خواهد داشت. از طرفی نمی دانید بعد از اینکه او متوجه خودزنی کردن شما شود، چگونه رابطه تان را ادامه دهید. سعی کنید با او صحبت کنید و با هم راه حلی برای این مسئله پیدا کنید. اگر درگیر حفظ رابطه تان به واسطه عادات مربوط به خودزنی کردن هستید، باید از دیگران کمک بگیرید.
انواع راه حل مفید در مورد عادت خودزنی شریک زندگی
مکانی آرام و خلوت برای صحبت کردن پیدا کنید
- شما باید سعی کنید در مکانی آرام و خلوت و به شکل رو در رو در مورد عادات خودزنی با شریک تان صحبت کنید.
- ممکن است این مکان خانه شما یا در گوشه از خانه که با هم مشترکاً در آن زندگی می کنید مثل آشپزخانه یا اتاق نشیمن باشد.
- می توانید همچنین در مکانی که هر دو دوست دارید به آنجا بروید نظیر پارک نزدیک خانه یا فضای خلوتی بیرون از خانه گفتگو کنید.
- مکانی را انتخاب کنید که هر دو نفر احساس راحتی و امنیت داشته باشید.
- می توانید به شریک تان بگویید: « می تونیم درباره خودزنی کردن من صحبت کنیم؟ بیا به مکان خلوتی برویم و صحبت کنیم.»
دلیل عادت به خودزنی تان را توضیح دهید
- با نهایت توان تان گفتگو را با گفتن اینکه چرا خودزنی می کنید، آغاز کنید.
- شما ممکن است دقیقا دلیل خودزنی کردن یا دلیل اصلی رفتارتان را ندانید.
- به اینکه خودزنی کردن چه احساسی در شما ایجاد می کند.
- وقتی دلیل خودزنی کردن را برای شریک تان توضیح می دهید از عباراتی که « من » در آن بکار رفته استفاده کنید و تا جایی که می توانید صادق باشید.
- مردم به دلایل مختلفی خودزنی می کنند مانند ضربه های روحی روانی نظیر آزار جنسی یا فیزیکی یا مرگ عزیزانشان.
- مشکلات اجتماعی نظیر عقده های حقارتی یا مشکلات روان شناختی از قبیل اختلال در خوردن می تواند منجر به خودزنی شود.
- شما ممکن است به عنوان فردی که خودزنی می کنید با این دلایل آشنا باشید یا نباشید.
- برای مثال، ممکن است به عشق تان بگویید «من» خودزنی می کنم چون باعث می شود ضربه روحی ام را فراموش کنم» یا « ممکن است برای تو عجیب باشد اما خودزنی کردن باعث می شود حالم بهتر شود حتی اگر برای یک لحظه باشد.»
به همه سوالات شریک تان در مورد عادت به خودزنی پاسخ دهید
- شریک تان احتمالا سوالاتی در مورد گرایش شما به خودزنی دارد.
- سعی کنید به بهترین شکل به سوالهایشان پاسخ دهید.
- صادق بودن با شریک تان می تواند به آنها در درک بهتر ریشه رفتاری شما کمک کند.
- همچنین به آنها اجازه می دهید که احساس کنند می توانید با هم در مورد این مسئله صحبت کنید.
- ممکن است سوالاتی نظیر « چرا خودزنی می کنی؟ چه مدت است این کار را انجام می دهی؟ چطور این کار به تو کمک می کند؟ من چطور می توانم کمک کنم؟ چرا دست از این کار بر نمی داری؟» داشته باشند.
- از عباراتی که در آن «من» بکار رفته استفاده کنید و در پاسخ به سوالات شریک تان تا جایی که می توانید صادقانه رفتار کنید.
- ممکن است گفتگو برای هر دو نفرتان سخت باشد، بنابراین عجله نکنید و در مورد یکدیگر صبور باشید.
- اگر شریک تان سوالی از شما می پرسد که نمی توانید به آن جواب دهید، اشکالی ندارد بگویید « نمی دانم » هیچ کس جواب همه سوالات را ندارد.
- برای همین تلاش نکنید تا برای هر سوال جوابی داشته باشید.
- همچنین اگر از جواب دادن به همه سوالات احساس راحتی نمی کنید ایرادی ندارد.
اگر شریک تان عصبانی شد یا ترسید، با متانت پاسخ دهید
- شریک تان ممکن است بعد از اینکه متوجه خودزنی شما شود، از دستتان ناراحت شود.
- ممکن است حتی بعد از اینکه به سوالهای آنها درباره دلایل خودزنی تان پاسخ دادید با خشم یا ترس پاسخ دهد.
- با او آرام و صبور باشید.
- به آنها اطمینان دهید که از مشکل آگاه هستید و از نگرانی آنها قدردانی می کنید.
- به آنها بگویید که در مورد تمایلتان به خودزنی صادق هستید چون به حمایت و درک آنها نیاز دارید.
- برای مثال، ممکن است به شریک تان بگویید «می دونم این خبر ممکنه تو رو ناراحت یا عصبانی کنه اما من باید متوجه بشوم ریشه رفتارم چیه» یا « لطفا از من دوری نکن، من به حمایت تو بیشتر از همیشه نیاز دارم.»
در ادامه رابطه با شریک تان راستگو باشید
- در پایان گفتگو، شما و شریک تان باید احساس اعتماد و صداقت بیشتری نسبت به هم دیگر داشته باشید.
- به یکدیگر قول دهید که با روی باز با هم برخورد می کنید و به رابطه تان ادامه می دهید.
- ممکن است تعداد زیادتری از این گفتگوها داشته باشید، بخصوص اگر به خودزنی کردن ادامه دهید.
- سعی کنید به شکل تیمی در مورد این مسئله کار کنید.
- برای مثال، می توانید به شریک تان بگویید «از این مسئله بگذریم، بیا قول بدهیم با هم صادق و روراست باشیم.
- من می خواهم که بتوانیم در مورد تمایل من به خودزنی و اینکه چطور بر روی رابطه ما تاثیر می گذارد، با هم صحبت کنیم.»
روزانه کارهایتان را با شریکتان مرور کنید
- اجازه دهید شریک تان بداند روزانه چقدر بر روی این موضوع کار می کنید.
- روش دیگری که می توانید در زمانی که شریک تان متوجه خودزنی شما می شود برخورد کنید این است که روزانه کارهایتان را با آنها مرور کنید.
- سعی کنید حداقل یک بار در روز گفتگویی معنادار با هم داشته باشید و اجازه دهید آنها بدانند شما مشغول چه کاری هستید.
- اگر روز بدی دارید، راستش را بگویید و بگذارید شریک تان درباره اش آگاه باشد.
- اگر روز خوبی دارید، به شریک تان این موضوع را بگویید و با هم جشن بگیرید.
- برای مثال، ممکن است به شریک تان بگویید، «من امروز روز بدی داشتم و به کمی حمایت نیاز دارم» یا «من امروز حالم خوبه و از حمایت تو قدردانی میکنم.»
عادت به خودزنی تان را از آنها پنهان نکنید
- با اینکه ممکن است هر روز با مسئله تمایل خود به خودزنی درگیر باشید، سعی نکنید این عادت را از او پنهان کنید.
- معمولا وقتی خودزنی می کنید احساس شرمساری می کنید.
- اما پنهان کردن آن از شریک تان تنها باعث دشوارتر شدن رابطه تان می شود و او را از شما دور می کند.
- صادق بودن درباره خودزنی و صحبت در مورد آن به شریک تان نشان می دهد که شما چیزی را از او پنهان نمی کنید.
- برای مثال، می توانید به او بگویید «من امروز خودزنی کردم چون حال خوبی نداشتم» یا « من امروز خودزنی کردم چون عصبانی بودم.»
- از آنها شوکه نشوید اگر از شما درخواست کردند که آستین هایتان را بالا بزنید یا پاچه شوارتان را بالا بدهید تا ببینند باز هم خودزنی کرده اید یا خیر.
- به یاد داشته باشید، آنها به شما اهمیت می دهند و برای همین طبیعی است که نگران امنیت شما باشند.
تشویق و حمایت شریک تان را بپذیرید
- بخشی از کار بر روی مسئله خودزنی با شریک تان پذیرفتن تشویق و حمایت آنهاست.
- شریک تان ممکن است پیشنهاد دهد که با یک متخصص بیماری های روانی یا دکتر خودتان مشورت کنید.
- البته اگر تمایل شما به خودزنی بیشتر شد یا تعداد دفعات بیشتری مرتکب این کار شدید.
- ممکن است همچنین شما را تشویق کنند تا بر روی عزت نفس و اعتماد به نفس تان کار کنید تا بتوانید جلوی خودزنی را بگیرید.
- سعی کنید نسبت به پیشنهادات آنها پذیرا باشید و با آنها تدافعی برخورد نکرده و عصبانی نشوید.
- برای مثال، ممکن است به شریک تان بگویید «ممنونم از اینکه همیشه مرا تشویق و حمایت می کنی از تو قددرانی می کنم.»
- یا «من از حمایت و تشویق تو قدردانی می کنم و ممنون از اینکه به حرفهایم گوش می دهی و در کنار منی.»
- اگر شریک تان پیشنهاد بدهد که دست از خودزنی بردارید و شما هنوز برای اینکار آمادگی ندارید، به آنها بگویید به زمان بیشتری نیاز دارید.
- در مورد جایگاهتان صادق باشید و به آنها بگویید که وارد کردن فشار بر روی شما برای دست برداشتن از این کار به شرایط کمکی نمی کند.
- می توانید بگویید «من به زمان بیشتری نیاز دارم، لطفا به نظر من احترام بگذار.»
- یا « فشار وارد کردن بر روی من، شرایط را بهتر نمی کند و لطفا به انتخاب من احترام بگذار.»
- اگر واقعا می خواهید دست از خودزنی بردارید اما فکر می کنید نمی توانید، صادقانه به شریک تان بگویید.
- می توانید بگویید «من واقعا دوست دارم این بخش از خودم را تغییر دهم، اما نمی دانم چگونه این کار را متوقف کنم.»
- بعد از صحبت با شریک تان در مورد نیاز به گرفتن کمک، گرفتن مشاوره تخصصی را قبول کنید.
عضو گروه های حمایتی افراد مبتلا به خودزنی شوید
- اگر به دنبال کمک گرفتن از شخصی به جز شریک تان هستید، به گروه حمایت از افراد مبتلا به خودزنی بپیوندید.
- ممکن است به یک گروه حمایتی حضوری در محله تان بپیوندید که تمرکزش بر روی افرادی است که خودزنی می کنند.
- یا می توانید عضو یک گروه حمایتی آنلاین شوید و روزانه با آنها گفتگو کنید.
- صحبت کردن با دیگران در یک گروه حمایتی می تواند باعث شود کمتر احساس تنهایی کنید و شما را با افرادی مرتبط کند که در ارتباط با تجربیات شما می باشند.
- آنها می توانند به شما توصیه هایی برای نحوه حفظ رابطه عاشقانه تان در زمانی که خودزنی می کنید، بدهند.
- می توانید گروههای حمایتی آنلاین را جستجو کنید.
- می توانید این کار را از طریق کلینیک بیماری های روانی یا دکتر خودتان انجام دهید.
با یک مشاور یا درمانگر در مورد عادت به خودزنی صحبت کنید
- می توانید همچنین نزد متخصص بیماری های روانی مانند مشاور یا درمانگر بروید و از او راهنمایی بگیرید.
- صحبت کردن با یک مشاور یا درمانگر می تواند در مورد احساسات تان نسبت به شریک تان و تمایل به خودزنی به شما کمک کند.
- می توانید به صورت آنلاین به دنبال یک مشاور یا درمانگر در منطقه خود باشید.
- دنبال مشاور یا درمانگری بگردید که قبلا تجربه کار با افرادی که خودزنی کرده اند را دارند.
با پزشک تان در مورد عادت خودزنی صحبت کنید
- پزشک خانوادگی شما می تواند منبع خوبی برای کمک گرفتن در مورد تمایل تان به خودزنی و اینکه چه اثراتی بر روی رابطه تان دارد باشد.
- پزشک شما می تواند شما را به سایر متخصصین بیماری های روانی یا یک گروه حمایتی ارجاع دهد تا بتوانید با کمک آنها با این مسئله کنار بیایید.
- پزشک شما ممکن است رفتارها یا اصطلاحات گوناگونی در مورد سبک زندگی تان به شما بدهد تا میل شما به خودزنی کردن را کاهش دهد.
در زمینه مشکل تان فورا درخواست کمک کنید
- اگر به دلیل تمایل به عادت خودزنی احساس افسردگی، اضطراب، یا میل به خودکشی دارید، سریعا درخواست کمک کنید.
- به دنبال منابع محلی نزدیک به خودتان باشید مانند تلفن اورژانسی برای مبتلایان به خودزنی، مراکز درمانی ای که نیاز به تعیین وقت قبلی ندارند، یا تماس اورژانسی با درمانگرتان
- می توانید با مراجعه به سایت com به منابعی که به طور خاص در اختیار افراد مبتلا به کسانی که عادت خودزنی دارند، دسترسی داشته باشید.
گردآوری: نماگرد
منبع: en.wikipedia ، kidshealth
