طبیعت عکس پروفایل + تصاویر منظره جذاب جدید ۲۰۲۰ (۶)

عکس پروفایل

طبیعت عکس پروفایل + تصاویر منظره جذاب جدید ۲۰۲۰ (۶)

• تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۹
• زمان مطالعه: 7 دقیقه

طبیعت عکس پروفایل

زیباترین و جذاب ترین گالری انواع طبیعت عکس پروفایل را در این مطلب از سایت نماگرد را می توانید مشاهده کرده و از آن ها لذت ببرید. امیدواریم این تصاویر بسیار زیبا مورد پسند شما عزیزان قرار گیرد. در صفحه شخصی پروفایل هرکس، تصاویری را مشاهده می کنید که گاهی اوقات قرار دادن این تصاویر می تواند روحیه و شخصیت درونی او را بازگو کند. برخی از افراد ترجیح می دهند که به جای عکس شخصی خود از تصاویر دیگری برای عکس پروفایل خود استفاده کند. در ادامه ما زیباترین و جذاب ترین عکس طبیعت از مناظر زیبا و رویایی مخصوص پروفایل شبکه های اجتماعی مختلف را برای شما عزیزان قرار داده ایم.

تو بودی که آواز را چیدی از پشت مه

تو بودی که گفتی چمن می دود

تو گفتی که از نقطه چین ها اگر بگذری

به اَسرار خواهی رسید

تو را نام بردم

و ظاهر شدی

تو از شعله‌ی گیسوانت

رسیدی به من

من از نام تو

رسیدم به آن شهر پیچیده در گردباد

تو گفتی سلام

گل و سنگ برخاستند.

پدرم می‌گوید کتاب

مادرم می‌گوید دعا

 

و من خوب می‌دانم

که زیباترین تعریف خدا را فقط باید از زبان گل‌ها شنید

 

حسین پناهی

طبیعت عکس پروفایل زیبا

می‌دانم قاریانِ کور حتا

در پشتِ عینک‌های سیاهشان 

از زیبایی تو باخبرند

و کودکان گل‌فروش

– بی‌خیال شکم‌های گرسنه‌ی خود–

آرزو دارند تمام گل‌های سرخشان را بر سرت بریزند

غنچه با دل گرفته گفت:

«زندگی،لب ز خنده بستن است

گوشه‌ای درون خودنشستن است»

 

گل به خنده گفت:

«زندگی شکفتن است

با زبان سبز راز گفتن است»

 

گفتگوی غنچه و گل از درون باغچه

باز هم به گوش می‌رسد

 

تو چه فکرمی‌کنی؟

راستی کدام یک درست گفته‌اند؟

 

من که فکر می‌کنم

گل به راز زندگی اشاره کرده است

هر چه باشد او گل است

گل یک دو پیرهن

بیشتر ز غنچه پاره کرده است

 

قیصر امین‌پور

طبیعت عکس پروفایل شیک

وسه های پر دوامت، مایه ی حیات من

ناکامم بگذار تا بمیرم با بهار

از وقتی که رفته ای، گل من، دوست دارم که باز آیی

تا آرام کنی معبد اندیشه را

که با نور ازلی‌اش نابود می کند مرا

طبیعت عکس پروفایل جدید

من اگر رنگ بودم قرمز می‌شدم

با غلظتی که به دوست داشتنت بیاید

 

یا اگر فصل بودم پاییز

 

اگر گل بودم جز مریم نمی‌شدم!

 

می‌دانم قرمز نیست

اما هر جای خانه که باشی

خودش را به مشامت می‌رساند

 

مریم قهرمانلو

حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم

خوشا دمی که از آن چهره پرده برفکنم

چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانی‌ست

روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم