آشنایی با گیاه فوفل
فوفل یا نخل هندی میوه درختی است از خانواده نخل Palmaceae که بسیار زیبا و بلند می باشد.ارتفاع آن به 25 متر می باشد و دارای برگهای پهن، بزرگ، مرکب پری و مجتمع بوده و به طور گروهی در انتهای ساقه درخت ظاهر می گردد. میوه ی فوفل به اندازه ی یک تخم مرغ بوده و زمانی که نارس است رنگ پوست خارجی آن سفید و پس از رسیدن رنگ آن زرد نارنجی میشود. در داخل میوه یک عدد دانه بیضی شکل 2 سانتیمتری قرار گرفته که رنگ غشای آن قهوهای و طعمی تلخ، قابض و بویی شبیه پنیر دارد. درخت فوفل بومی مناطق آسیا از جمله هند، مالزی، سیلان، فرموز و جنوب چین است و تاکنون در ایران دیده نشده است. دانه، پوست دانه، شاخههای جوان، جوانهها، برگها و تا حدودی ریشه درخت از قسمت های مورد استفاده ی فوفل هستند که دارای خواص دارویی می باشند.جویدن مخلوط میوه و برگ فوفل در بسیاری از کشورهای آسیایی و اقیانوسه رایج بوده و قدمتی چندساله دارد.
نامهای دیگر گیاه فوفل سپاری، تانبول، کوثل، پوفل و فاطویل می باشد.
خواص درمانی گیاه فوفل
طبع فوفل سرد و خشک است.
- ملین، قابض، مدرّ و مقوى : اگر آب جوشانده هشت گرم از سرخرنگ فوفل خورده شود
- تسکین دردهاى گرم و رفع درد پهلو
- کاهش ترشح عرق
- بند آورنده اسهال
- منقبض کننده ی مردمک چشم
- کاهنده التهاب چشم
- رفع اختلالات سیستم ترشح ادرار
- درمان کرمهای نواری : آب جوشانده فوفل را بنوشید و حدود چهل عدد از آن را نیمکوب کرده در سیصد سانتیمتر مکعب آن به مدت نیم ساعت بجوشانید تا مقدار آن به صد و بیست سانتیمتر مکعب برسد سپس آب آن را خنک کرده و قبل از صبحانه با آن یک تنقیه روده اثنى عشرى بنمایید، براى از بین بردن کرم نوارى و از جا کندن سر انگل نوارى از روده کولون کاملا مؤثر می باشد همچنین در گذشته برای درمان این مورد ۳۰ گرم آرد دانه این گیاه را جوشانده و به صورت تنقیه استفاده می کردند، در پزشکی امروز روش تنقیه ممنوع میباشد.
- هضم کننده غذا
- ضد مالاریا و تبهای نوبه ای
- ضد سرفه
- قاعده آور
- معالجه استسقاء و آفتابزدگی : از پوست میوه این گیاه استفاده گردد.
- درمان دیفتری : از اسانس برگهای گیاه فوفل به صورت بخور و غرغره استفاده گردد.
- رفع سستی اعصاب : فوفل اعصاب را محکم و سستى آن را برطرف می نماید.
- رفع جوشهای دهان : جوش هایی که در اثر گرمی در دهان میزند با دمنوش فوفل رفع می گردد.
- تقویت لثه و جلوگیری از خونریزی : دمکرده ی این گیاه را در دهان مزمزه کنید.
- درمان یبوست : ۸ گرم از دانه سرخ رنگ این گیاه را مصرف نمایید.
- تقویت کننده معده
- خوشبوکردن دهان
- درمان ورم گلو
- معالجه ناراحتیهای نزله ای : فوفل به عنوان یک ماده ضدعفونی کننده برای رفع ورم گلو و حنجره و لوله های برونشی مفید می باشد.
- درمان دیفتری : به این منظور گیاه فوفل را بصورت غرغره و بخور استفاده نمایید.
- درمان بیماری بریبری : این بیماری که ناشی از کمی ویتامین B به وجود می آید با مصرف پوست این گیاه قابل درمان می باشد.
- کرم کش : جوانههای خام فوفل به عنوان کرم کش برای اطفال تجویز می گردد.
- ضد کرم
- افزاینده تمایلات جنسی
- ضد اسکوربوت
- افزاینده ترشح بزاق
خواص فوفل در دامپزشکی
مدتهاست که از این گیاه در طب انسانی استفاده نمی گردد و این گیاه به شکل گستردهای به عنوان داروی اعتیاد آور و سرخوشی زا مصرف شده است. برشهای تازه گیاه فوفل بخشی از معجون جویدنی betel مورد استفاده تقریباً ۴۵۰ میلیون نفر مردم شرق آسیا میباشد. (آرکولین در اثر جویدن به آرکاییدین که محرک دستگاه عصبی مرکزی است تبدیل می شود.) این گیاه در ایجاد برخی انواع سرطانهای دهان، رسم مزبور در حال از بین رفتن است و همچنین در دامپزشکی نیز این گیاه به عنوان کرمکش برای از بین بردن کرمهای نواری احشام و سگها و نیز درمان قولنج روده اسبها استفاده می گردد.
خواص فوفل در طب هندی و سنتی ایران و چینی
در طب هندی شیره حاصل از دانههای جوان این گیاه به عنوان ملین و جوشانده ریشه آن برای درمان ترک خوردگی لبها، درمان آماسهای گرم غلیظ به کار می رود همچنین خوشبوکننده دهان، مقوی قلب، لثه و دندانها میباشد. در طب چینی از این گیاه برای درمان مواردی مانند هپاتیت مزمن، آماس، اولیگوری، اسهال و بیماریهای گوارشی استفاده می گردد.
روش مصرف:
در گذشته از این گیاه به صورت مرهمهای جویدنی، جهت درمان بیماری لثه و نیز به عنوان کرمکش استفاده میگردید. امروزه فوفل تنها در دامپزشکی به عنوان کرمکش، برای درمان حیوانات خانگی به کار برده می گردد و می توان گفت مصرف دارویی این گیاه ناچیز است.
کاربرد های دیگر فوفل
از چوب درخت فوفل در نجاری و از الیاف پوست آن در نساجی الیاف استفاده می گردد.
طریقه ی مصرف گیاه فوفل
معمولاً فوفل را به صورت سائیده شده استفاده میکنند و در طب سنتی برای درمان بیماریها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز میکند.
ترکیبات شیمیایی گیاه فوفل
ترکیبات شیمایی موجود در گیاه فوفل عبارتند از : مواد ایزوگووسین، کولین، آلکالوئیدهای آرکائین، آرکائیدین، آرکولین و گوواسین
ترکیبات شیمایی موجود در میوه فوفل عبارتند از : آلفاکاتچین و در دانهی آن آرکودین، آرکاتین، تانن، مواد چرب، قند ساکارز، مانّان و گالاکتان
موارد احتیاطی و منع مصرف
به طور کلی مصرف گیاه فوفل بایستی تحت نظر پزشک صورت گیرد، از خواص فوفل خاصیت اعتیاد آوری آن بوده و زیادهروی در مصرف آن باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطانهای دهان می باشد.
- مصرف آن برای افرادی که سنگ کلیه و مثانه دارند، توصیه نمی گردد.
- مصرف فوفل برای سینه و صدا مضر بوده و بهتر است همراه کتیرا میل شود.
- مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی ممنوع می باشد.
- چنانچه دانه نارس فوفل خورده شود، باعث سرگیجه و خفقان شده که در چنین شرایطی باید آب سرد نوشیده و یا از راه دهان در گوشها هوا دمید.
- مصرف آن باعث ایجاد خشونت سینه می شود.
نکات بیشتر درباره گیاه
- فوفل باید کاملا رسیده مصرف شود و مقدار مصرف خوراکی آن به طور معمول 4 گرم در روز می باشد.
- جوانه انتهایی تنه این گیاه را به نام کلم فوفل به مصرف تغذیه میرسانند.
[ type=”green”]ممکن است در این مطلب تمامی خواص گیاه فوفل ذکر نشده نباشد، در صورتی که در خانواده شما یا محل زندگی شما از این گیاه برای موارد دیگری استفاده می شود آن مورد را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید تا پس از بررسی به مطلب اضافه شود.نکته قابل توجه : گیاهان دارویی همواره در سلامتی انسان نقش بسیاری داشته اند اما مصرف بیش از حد آن ممکن است خطرات و عوارض جبران ناپذیری به همراه داشته باشد. ذکر این نکته ضروری است که مطالب درج شده در این بخش از سایت نماگرد صرفا جنبه ی اطلاع رسانی و بالا بردن آگاهی نسبت به گیاهان دارویی داشته و بهتر است قبل از استفاده از هرگونه گیاهان دارویی حتما با پزشک مربوطه مشورت گردد.
گرد آوری و تنظیم : نماگرد
سلام.جوزهندی موجب مستی میشود وهر مست کنند ای حرام است.