رابطه داشتن دختران وپسران با یکدیگر از نظر دین اسلام
یکی از نیازهای طبیعی نوجوانان دختر وپسر که به سن بلوغ رسیده داشتن رابطه با جنس مخالف و ازدواج است .
این نیاز طبیعی در همه انساتها قرار دارد تا انگیزه لازم را برای به وجود آوردن یک زندگی مشترک فراهم سازد .
این انگیزه به حدی زیاد است که نوجوان وابسته به خانواده را جدا می کند و او سعی در تشکیل یک زندگی مشترک دارد .
این غریزه درسایه ازدواج به آرامش میرسد و نه در ارتباط دختران و پسران.
دیدگاه اسلام در مورد زن و مرد
از دیدگاه اسلام زن و مرد دو موجودی هستند که مکمل یکدیگرند و خداوند مهربان آنها را برای آرامش همدیگر آفریده است.
یکی از نیازهایی که زن و مرد به همدیگر دارند ، نیاز جنسی است، اما برآورده شدن این نیاز باید در چهارچوب قوانین و دستورات اسلام باشد، تا به گوهر پاکی و عفت طرفین هیچ گونه خدشه ای وارد نشود.
از نظر شرع مقدس اسلام، هر گونه رابطه بین دختر و پسر، چه قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت باشد.
یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن ارتباط وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد، اما رابطه شغلی و حرفه ای و علمی و تحصیلی، اگر باعث فتنه و مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.
آسیب های رابطه دختران وپسران
دختران و پسرانی که به طریق غیر مشروع با فردی از جنس مخالف، رابطه دوستانه برقرار میکنند، از جهات مختلف، آسیب میبینند.
آسیبها هرچند متوجه دختر و پسر است، اما دامنه و شدت آن برای دختر بیشتر است. آسیبها عبارتند از:
- آسیب روانی: دختری که به پسری علاقهمند شده و خود را در اختیار وی قرار میدهد.
پس از بیوفایی پسر و ترک وی، به شدت دچار سرخوردگی گردیده و گاهی تا مرز افسردگی و بیماریهای شدید روانی پیش میرود.
- آسیبهای اجتماعی: دختری که در شهری کوچک با پسریرابطه دارد، جایگاه و شخصیت اجتماعی خود را از دست میدهد و تحقیر میشود.
حتى اگر ازدواج کند. نمیتواند زندگی متعادلی داشته باشد. زیرا از طرف همسر و خانواده شوهر سرزنش میشود .
و به هر بهانهای، رابطه قبلی وی را به رخش میکشند. این پدیده میتواند تهدیدی برای نهاد خانواده در جامعه و افزایش میزان طلاق باشد.
- آسیب تربیتی: دختری که به عنوان فردی رابطهدار با چند پسر، معرفی میشود.
جایگاه خود را به عنوان فردی شایسته برای تربیت، در ذهن اولیای خانه و مدرسه و حتى دوستانش از دست میدهد.
چنین دختری از سیر تعلیم و تربیت به دور میماند. پدر و مادر او را مایه آبروریزی خانواده میدانند و ترجیح میدهند وی را در خانه نگهداری کنند.
- آسیب معنوی: دختری که به صورت نامشروع با پسری رابطه دارد، با گناه و معصیت، از خداوند دور شده و از نظر اخلاقی سقوط میکند.
او دیگر از عبادت خود لذت نمیبرد و احساس گناه و ملامت درون، روح او را آزار میدهد، مگر آن که توبه کند و راه پاکی را پیشه سازد.
احکام مربوط گفتگوی زن ومرد نامحرم
آیا در گفتگوی زن و مرد نامحرم، فرقی بین گفت و گوی مستقیم و از راه دور هست؟
- همه مراجع: خیر، هیچ تفاوتی در حکم نمی کند و در هر دو مورد، اگر با قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال دارد.
چت کردن با جنس مخالف و رد و بدل کردن صحبت های معمولی، چه حکمی دارد؟
- همه مراجع: در صورتی که خوف فتنه و کشیده شدن به گناه وجود داشته باشد. جایز نیست.
آیا سلام کردن مرد به زن نامحرم و زن به مرد نامحرم، جایز است؟
- همه ی مراجع: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشکال ندارد.
شوخی کردن با نامحرم چه حکمی دارد؟
- همه ی مراجع: اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا بترسد به گناه بیفتد، جایز نیست.
آیا ارتباط صمیمی بین دختر و پسر در هنگام همکاری یا مهمانی اشکال دارد؟
- همه ی مراجع: دوستی بین دختر و پسر جایز نیست؛ چون ترس افتادن به گناه در میان است.
امارابطه شغلی، اگر باعث مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.
از مجموع مطالب و مسائل مطروحه ی فوق نتیجه می گیریم که:
هر گونه ارتباط بین دختر و پسر، قبل از ازدواج، اعم از ارتباط مستقیم و غیر مستقیم، اگر با قصد لذت (جنسی) باشد و یا خوف فتنه و ترس افتادن به گناه در آن وجود داشته باشد، جایز نبوده و اشکال دارد. اما ارتباط شغلی و حرفه ای و علمی و تحصیلی، اگر باعث فتنه و مفسده نشود و موازین شرع در آن رعایت شود، اشکال ندارد.
یکى از حدود الهى که متاسفانه خیلی کم رنگ در جامعه شده است و به آن بی توجه هستند، دوست نبودن با نامحرم (جنس مخالف) است.
سوالات دیگر در مورد روابط زن ومرد
با توجه به این موضوع به پرسش ها و پاسخ های زیر توجه کنید.
دوستى زن و مرد نامحرم و نامه نگارى و تماس تلفنى با یکدیگر چه حکمى دارد؟
- همه مراجع: حرام است.
آیا دوستى با نامحرم به عنوان آزمایش طرف مقابل جایز است؟
- جایز نیست.
اگر کسى به جنس مخالف بگوید دوستت دارم چه حکمى دارد؟
- جایز نیست، چون ترس افتادن به گناه در میان است .
دوست داشتن شخصیت هاى معنوى از جنس مخالف از روى محبت الهى مانعى ندارد.
دوستى با نامحرم حرام است، چه با اطلاع و اجازه پدر باشد و چه بدون اجازه، چه با هدف ازدواج باشد و چه نباشد.
وعده و قرار با دوستان نامحرم، حرام است و سفر به عنوان دیدار آنها سفر معصیت محسوب مىشود .
و باید در چنین سفرهایى نماز را کامل خواند. قرآن مى فرماید:
لا تُواعِدُوهُنَّ سِرًّا ترجمه : پنهانى با آنها قرار نگذارید.
منبع :مشرق
گردآوری :نماگرد