غذاهایی که میخورید، بسته به نوع رژیم غذایی پرکالری که مصرف می کنید، می¬تواند تاثیرات زیادی روی بدن شما داشته باشد. در برخی موارد، پزشکان و متخصصان تغذیه ممکن است برای ورزشکاران بسیار فعال یا افرادی که نیاز به افزایش وزن دارند، رژیم های پرکالری مانند گوشت قرمز، مرغ سوخاری چاکوچ سیب زمینی تجویز کنند. در این موارد، رژیم های پرکالری هدفی را دنبال می کنند که می تواند به بهبود سلامت فرد کمک کند. با این حال، برای فردی که متابولیسم و سطح فعالیت متوسطی دارد، رژیم‌های پرکالری ممکن است اثرات مضری داشته باشند، حتی اگر غذاهای بسیار مغذی میخورید.
کالری یک واحد انرژی است. در تغذیه، کالری به انرژی ای که افراد از غذا و نوشیدنی مصرف می کنند و انرژی که در فعالیت بدنی استفاده می کنند، اطلاق می شود. کالری معیاری برای سنجش انرژی گرمایی است. شمارش کالری میزان انرژی تامین شده از غذا به بدن شما را اندازه گیری می کند. بدن شما غذا را از طریق متابولیسم به انرژی تبدیل می کند. همه افراد دارای یک نرخ متابولیسم پایه هستند، یعنی سرعتی که بدن شما برای حفظ فرآیندهای روزانه زندگی مانند گردش خون، رشد، ترمیم سلولی و تنفس کالری می سوزاند.
دو عامل تعیین میکند که بدن شما چه مقدار کالری میسوزاند. اولین مورد، ترموژنز، مقدار انرژی است که بدن شما برای هضم و پردازش غذاهایی که می خورید مصرف میکند. عامل دوم میزان فعالیت بدنی شماست. هر چه بیشتر بی تحرک باشید، بدن شما کالری کمتری برای فعالیت مصرف میکند. افزایش وزن از رژیم غذایی پر کالری تابعی از ترمودینامیک است. اگر از طریق زندگی روزانه، ترموژنز و فعالیت بدنی کالری بیشتری مصرف کنید، وزن خود را افزایش خواهید داد.
اگر یک رژیم غذایی پرکالری با کالری بیشتر از آنچه می سوزانید میخورید، بدن شما باید با انرژی اضافی غذا کاری انجام دهد. بدن شما دو انتخاب دارد. می تواند انرژی را دفع کند یا در سلول های چربی برای استفاده در آینده ذخیره کند. به گفته گری تابز، نویسنده کتاب «کالری خوب: کالری بد»، زمانی که انسولین وجود دارد، بدن ذخیره چربی را انتخاب می کند زیرا انسولین یک هورمون ذخیره سازی است که سوخت استفاده نشده را به سلول های چربی همراهی می کند. نتیجه افزایش درصد چربی بدن است.
این سوال که چرا یک رژیم غذایی پر کالری خطرناک است را در ادامه توضیح خواهیم داد؛ ممکن است این تکه اضافی پیتزا یا بیسکویت شکلاتی آخر شب به شما آسیب زیادی وارد نکند، اما حقیقت این است که کالری دریافتی روزانه ما به سطوح خطرناکی رسیده است که منجر به مشکلات سلامتی زیادی شده است.
مثل چاقی، دیابت نوع 2، زوال عقل، استئوآرتریت و زوال شناختی از جمله زوال عقل و کوچک شدن مغز، همگی با سبک زندگی غذاهای پرکالری و حداقل ورزش مرتبط هستند.
حدود 30 درصد از جمعیت بزرگسال جهان دارای اضافه وزن یا چاق هستند و پیش بینی می شود تا سال 2030 بیش از 10 درصد از آنها به دیابت مبتلا شوند. با افزایش سن افراد تمایل کمتری دارند کالری روزانه خود را از فست فودها دریافت کنند. فست فودها تنها 6 درصد از کالری دریافتی روزانه افراد مسن را تشکیل میدهد. با این حال، با توجه به تعداد وعده‌های غذایی پر کالری که در رستوران‌ها سرو می‌شود یا برای افراد جوان‌تر سرو می‌شود، مهم است که مردم توجه زیادی به محل دریافت کالری خود داشته باشند.
مقدار کمی چربی جزء ضروری یک رژیم غذایی سالم است. چربی اضافی تا زمانی که برای انرژی مورد نیاز باشد در سلول های بدن ذخیره می شود. هنگامی که بدن به انرژی بیشتری نیاز دارد، چربی های ذخیره شده را در یک فرآیند شیمیایی به نام متابولیسم می سوزاند. چربی ها علاوه بر تامین انرژی بدن، نقش مهمی در تنظیم دمای بدن، کاهش التهاب، لخته شدن خون و رشد مغز دارند.
پروتئین، کربوهیدرات ها و چربی ها سه ماده مغذی ضروری هستند که انرژی کالری بدن را تامین می کنند. اگرچه کربوهیدرات ها منبع اصلی انرژی برای بدن هستند، چربی ها متراکم ترین انرژی در بین این مواد مغذی هستند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ، چربی ها حاوی 9 کیلو کالری در هر گرم هستند و تقریباً دو برابر پروتئین ها و کربوهیدرات ها انرژی و کالری دارند که فقط 4 کیلو کالری در هر گرم دارند.
این انرژی برای ورزش و برای فرآیندهای بیولوژیکی اساسی، معروف به نرخ متابولیک پایه، که بدن در حالت استراحت انجام می دهد، استفاده می شود. اینها شامل عملکردهایی مانند گردش خون، تنظیم هورمون ها، رشد سلولی و هضم می شود. هر کالری که بلافاصله برای انرژی متابولیزه نمی شود، به عنوان چربی برای استفاده در آینده در بدن ذخیره می شود.
چربی در سراسر بدن در قسمتی به نام سلول های چربی ذخیره می شود. تعداد سلول های چربی یک فرد در اواخر نوجوانی تعیین می شود و به ندرت در بزرگسالی تغییر می کند. با این حال، سلول های چربی بسته به میزان چربی ذخیره شده در بدن می توانند از نظر اندازه افزایش یا کاهش پیدا کنند. اگر بدن چربی بیشتری پس از مصرف ذخیره کند، سلول های چربی گسترش یافته و باعث افزایش وزن می شود. اگر بدن مجبور شود به خاطر رژیم غذایی یا ورزش به ذخایر چربی ذخیره شده برای انرژی تکیه کند، سلول های چربی کوچک می شوند و باعث کاهش وزن می شوند.
چربی ذخیره شده در بدن از طریق فرآیند پیچیده ای به نام متابولیسم تجزیه می شود. متابولیسم فرآیند شیمیایی است که مولکول های چربی را به انرژی تبدیل میکند. این کار را با شکستن چربی یا تری گلیسیرید به گلیسرول و اسیدهای چرب انجام می دهد. سپس این مواد توسط بافت های کبد، کلیه ها و ماهیچه ها جذب می شوند تا زمانی که به طور کامل توسط فرآیند شیمیایی تجزیه شوند. محصولات جانبی این فرآیند شامل گرما است که به حفظ دمای بدن و مواد زائد آب و دی اکسید کربن کمک می کند.
در پایان برای اینکه اختلالی در انجام فعالیتهای روزانه وارد نشود بهتر است هرگز ورزش را ترک نکنید و با یک متخصص تغذیه مشورت داشته باشید برای اینکه برنامه غذایی مناسب بدن خود را دریافت کنید.
