عکس و بیوگرافی مینا دلشاد بازیگر سینما و تلویزیون

عکس مینا دلشاد
عکس و بیوگرافی مینا دلشاد از جمله بازیگران جوان و خوش آتیه سینما و تلویزیون می باشد همچنین مینا دلشاد بازیگر زن سابقه بازی در سریال نوشدارو به کارگردانی جواد اردکانی را دارد. تله فیلم های مرد پولکی,جایزه ای برای او, کاوشگر ان و چندین تله فیلم دیگر را نیز در کارنامه بازیگری خود دارد مینا دلشاد هم اکنون در چند فیلم سینمایی مشغول بازی میباشد.
بیشتر سریال هایی که از تلویزیون پخش می شود می توان در یک دسته بندی قراردادی گنجاند و یک برچسب هم روی آنها چسباند. مثلا یک سریال عاشقانه یا جنگی یا معمایی، از ابتدا دارای ویژگی هایی است که آن را با سریال هایی از همان دست قابل مقایسه می کند، اما سریال «نوشدارو» به کارگردانی جواد اردکانی که از شبکه یک در حال پخش است، کمی با این تعریف فاصله دارد. ویژگی نوشدارو این است که نمی توان بسرعت یکی از این برچسبها را به آن چسباند؛ چرا که رشته داستان این سریال سر دراز دارد.

از قسمت های ابتدایی سریال اینطور بر می آید که داستان درباره خانواده ای است که برخلاف ریشه مذهبی و سنتی شان، مجبور به تصمیمگیری میان ماندن یا رفتن از ایران هستند.
طرح این داستان این احتمال را به وجود میآورد که شرح چگونگی تصمیم گیری آنها و مشکلاتی که گریبانگیرشان خواهد شد، هسته مرکزی و اصلی سریال باشد، اما این ماجرا بزودی به نتیجه دیگری رسید. پدر خانواده (هدایت هاشمی) تصمیم گرفت که به خاطر ادامه تحصیل دخترش، زحمت سفر را به خود و خانواده هموار کند و این گونه بود که بستر اصلی اتفاقات از خانهای سنتی و قدیمی در دل شهری مذهبی، به یک زندگی مدرن و پر از افت و خیز در دانشگاهی معتبر در انگلستان منتقل شد.

اما جغرافیای گستردهای که در نوشدارو مورد استفاده قرار میگیرد، بجز آن زندگی سنتی و این زندگی مدرن است. در این میان اتفاقات دیگری هم میافتد، مثلا ماجرای عاشقانهای که بین سمیه (دختر محمد با بازی رز رضوی) و حمزه (پسر ابراهیم، دوست و همرزم محمد، با بازی امیرعلی نبویان) اتفاق می افتد و خانواده ها را به تکاپو می اندازد که برای رساندن این دو به یکدیگر وارد عمل شوند. برای این کار، دو خانواده عازم سفر می شوند.
این سفر بهانهای است که هم شناخت بیننده از آدمهای داستان بیشتر شود و هم فلاشبکهایی (رجعت به گذشته) که در قسمتهای قبل به صورت مختصر به آنها اشاره شده بود به صورت مبسوط مطرح شود. این فلاشبکها عمدتا شامل داستانهایی از جوانی محمد و ابراهیم در دوران جنگ و همینطور در دوران تحصیل است.
این گونه است که غیر از جغرافیای مبسوط، نوشدارو گوشه چشمی هم به تاریخ دارد. از دوران جنگ و دهه ۶۰ ایران گرفته تا همان زمان در اروپا، همینطور زمان حال در این دو جغرافیا، در سریال به تصویر کشیده می شود.

آنچه در به تصویر کشیدن این زمانها و مکانها قابلتوجه است، تلاش برای حفظ نگاه بیطرفانه و منصفانه است. مثلا همانطور که زندگی سنتی و زیباییهایش در قسمتهای اول به بیننده نشان داده می شود، از سختی های آن نوع زندگی و دست و پا گیر بودن بعضی از مناسبات غفلت نمیشود. مثل این که پسرعمه سمیه با وجود اختلاف فرهنگی، حق خودش میداند که با او ازدواج کند و خانواده هم تاحدودی با او موافق است. این نگاه منصفانه در مورد به تصویر کشیدن زندگی در خارج از ایران هم تا حدود زیادی حفظ میشود. باید لحاظ کنیم که اکنون اطلاع از زندگی در خارج از کشور تا حدی است که ذرهای نگاه بدبینانه یا غیرواقعی و غیرمنصفانه، کاملا واضح به چشم می آید.
در نوشدارو امکانات و شرایطی که برای یک شهروند ایرانی بااستعداد و خانوادهاش در خارج از ایران وجود دارد، کتمان نمیشود و حتی در به تصویر کشیدن زیباییها و جذابیت های زندگی در اروپا نه خساست و تنگ نظری وجود دارد و نه ستایشگری و اغراق. حفظ این نگاه واقعگرا باعث جلب اعتماد بیننده می شود و این احتمال را تقویت می کند که داستان، نه شکلی سفارشی و جانبدارانه و خصمانه، بلکه نگاهی بیطرف و تاریخ نگارانه دارد. بنابراین اگر فرضا در این میان انتقادی به شیوه زندگی یا سیاست های موجود در اروپا شود، از نظر بیننده آنقدر ارزش دارد که مورد بررسی و تفکر قرار بگیرد.

نوشدارو از آن دست سریال هایی است که بخش مهمی از موفقیت شان را مدیون بازیگرانشان است. هدایت هاشمی که پیش از این در سریال «چک برگشتی» خاطره ای خوش از توانایی های بازیگری اش به جا گذاشته بود، این بار در نوشدارو به نقش محمد، روح و جان می دهد و او را از غریبه ای با گرفتاریها و دغدغه های مربوط به خودش، به آشنایی دوست داشتنی و قابل درک ارتقا می دهد.
همین طور امیرعلی نبویان که پیش از این خودش را در برنامه «رادیو هفت» به عنوان یک داستان نویس معرفی کرده بود و محبوبیت و شهرتی در این زمینه به دست آورده بود، در ارائه نقش های حمزه و ابراهیم موفق عمل می کند و این بار به عنوان یک بازیگر آینده دار مطرح می شود.

مثلا وقتی که داستان در مشهد اتفاق میافتد یا خانواده به سفر می روند، پدر برای فراهم کردن شرایط سفر خارج از کشور مجبور به فروش کارگاه و خانه و اسباب آن می شود، حمزه به خاطر فعالیتش مورد بازخواست قرار می گیرد، پدر با یک گروه دانشجو مشغول فعالیت های علمی می شود و…. در همه این ماجراها، موقعیت ها بیش از حد انتظار طولانی می شوند و به اصطلاح انگار داستان در آن موقعیت گیر می کند.

جزئیات با وسواس بازگو می شود و فعالیت ها تا به نتیجه رسیدن قدم به قدم پیگیری می شود. این خصوصیات باعث می شود سریال نتواند لحن گزیدهگو و موجزی را حفظ کند و زمان به دلیل نشان دادن جزئیات غیرضروری تلف می شود. تاکید بیش از حد بر موقعیت های فرعی و زمینه سازی و مقدمه چینی هایی که قرار است اوج داستان را رقم بزند، باعث از هم گسستگی آن می شود و با وجود داستانی پرفراز و نشیب و متنوع و پرماجرا، نوشدارو را از ریتم می اندازد و باعث می شود داستان کند و طولانی به نظر برسد.

مشخص است که نوشدارو امکانات و هزینه زیاد طلب کرده و زحمت و صرف زمان زیادی را هم به گروه سازنده تحمیل کرده است، اما مشکلاتی در ساختار سریال وجود دارد که موفقیت آن را تحت الشعاع قرار می دهد؛ مثلا این که در بیشتر قسمت های داستان به حاشیه ها تاکید فراوان می شود، تا حدی که خط اصلی داستان به فراموشی سپرده می شود.
گردآوری: سایت تفریحی نماگرد