کتاب صحیفه سجادیه |
مقدمه |
1- کیفیت دعاى آن حضرت این بود که پیش از آغاز هر دعا شروع مى کرد به ستایش خداى عزوجل و ثناى بر او و مى گفت |
2- نیایش پس از ستایش خدا در طلب رحمت بر رسول خدا صلى الله علیه و آله |
3- نیایش در طلب رحمت بر حمله عرش و بر هر فرشته مقرب |
4- نیایش در طلب رحمت بر پیروان پیمبران و مصدقین ایشان. |
5- نیایش در باره خود و دوستانش |
6- نیایش هنگام صبح و شام |
7- دعاى حضرت هنگامى که مهمى برایش رخ مى داد، یا حادثه اى بر او نازل مى شد و در هنگام اندوه |
8- نیایش در پناه جستن به خدا از ناملائمات و اخلاق ناستوده و کردارهاى ناپسندیده |
9- نیایش در اشتیاق به طلب آمرزش از خداى تعالى |
10- نیایش در مقام التجاء به خداى تعالى |
11- نیایش در طلب فرجام نیک |
12- نیایش در مقام اعتراف و طلب توبه |
13- نیایش در طلب حاجتها از خداى تعالى |
14- نیایش هنگامى که ستمى به او مى رسید یا از ستمگران کارى که خوش نمى داشت مى دید |
15- نیایش هنگامى که بیمار مى شد یا اندوه یا گرفتارئى بر او وارد مى گشت |
16- نیایش، هنگامى که از گناهان خود طلب گذشت مى کرد، یادر طلب عفو از عیوب خود زارى مى نمود |
17- نیایش، هنگامى که شیطان را بیاد مى آورد و از او و دشمنى و مکر او، به خدا پناه مى برد |
18- نیایش، هنگامى که خطرى از او مى گذشت، یا مطلبى که داشت بزودى بر آورده مى شد |
19- نیایش، هنگام طلب باران پس از قحطى و خشکسالى |
20- نیایش، در طلب اخلاق ستوده و افعال پسندیده |
21- نیایش او، چون کارى او را اندوهگین مى ساخت و خطاها او را پریشان مى کرد |
22- نیایش، هنگام سختى و مشقت و فرو بستگى کارها: |
23- نیایش، هنگامى که عافیت و شکر بر آن را از خدا طلب مى کرد |
24- نیایش، درباره پدر و مادرش که درود بر ایشان باد |
25- نیایش، درباره فرزندانش علیهم السلام. |
26- نیایش، در باره همسایگان و دوستانش هنگامى که از ایشان یاد مى کرد |
27- نیایش، در باره مرزداران |
28- در اظهار ترس از خدا |
29- نیایش، هنگامى که روزى بر او تنگ مى شد |
30- نیایش، در طلب کمک بر پرداختن قرض |
31- نیایش در ذکر توبه و طلب آن از خداى تعالى |
32- نیایش، در باره خود پس از انجام نماز شب، در مقام اعتراف به گناه |
33- نیایش، در طلب خیر |
34- نیایش وى هرگاه گرفتار مى شد یا کسى را به رسوائى گناه گرفتار مى دید |
35- نیایش، در مقام رضا در آن هنگام که به دنیاداران مى نگریست |
36- نیایش، هنگامى که به ابر و برق مى نگریست و بانگ رعد را مى شنید |
37- نیایش، هنگامى که به تقصیر از اداء شکر اعتراف مى نمود |
38- نیایش، در اعتذار از تبعات بندگان و از تقصیر در حقوقشان و در طلب آزادى از آتش دوزخ |
39- نیایش، در طلب عفو و رحمت |
40- نیایش، هنگامى که خبر مرگ کسى را مى شنید یا از مرگ یاد مى کرد |
41- نیایش، در طلب پرده پوشى و نگهدارى |
42- نیایش، هنگام ختم قرآن |
43- نیایش، هنگام نگاه کردن به ماه نو |
44- نیایش، هنگامى که ماه رمضان فرا مى رسید |
45- نیایش، در وداع ماه مبارک رمضان |
46- نیایش، در روز عید فطر و جمعه |
47- نیایش، در روز عرفه |
48- نیایش، در عید اضحى و جمعه |
49- نیایش در دفع مکر دشمنان و رد قهر و غلبه ایشان |
50- نیایش، در مقام خوف و خشیت |
51- نیایش، در تضرع و زارى |
52- نیایش، در مقام اصرار به طلب از خداى تعالى |
53- نیایش، در تذلل به پیشگاه خداى عز و جل |
54- نیایش، در طلب گشایش اندوهها |